Dlaczego zwierzęta? - Dlatego

 

1999 r

1.

Holenderscy Malarze tematyczni (pejzaż, portret, scena rodzajowa, mięso
u rzeźnika, kwiaty u kata itp.).
Ale jeszcze wcześniej malarze malujący zwierzęta na ścianach jaskiń, rysujący zwierzęta na przedmiotach codziennego i magicznego użytku. Prymitywni artysci (Australia, Afryka, Amerka) malujący zwierzęta. Zwierzę jako pierwszy temat malarstwa, współobywatel świata, towarzysz umieszczony ręką Boga w egzystencji.

2.

Przypadkowy nosorożec wywołał lawinę nosorożców.

Każdy następny umacnia poprzednie i dodaje im siły, nabiera znaczenia.

3.

Dzieciństwo.

Zwierzęta malowane z zapałem i tęsknotą do odległych kraini przygód.

Malowanie z adoracją kształtów innych niż codzienne i kolorów jaśniejących swoim blaskiem w pełni. Fascynacja kształtami i kolorami z egzotycznej, innej rzeczywistości. Zachwyt.

Powrót do tematów z dziecistwa z możliwością stwarzania czegoś więcej niż to, o czym się dawniej marzyła.

4.

Brak symboli. Pogłębianie koloru, kształtu, struktury. Wpuszczenie poezji w sieć malarstwa.

5.

Nosorożec samotny wędrowiec, równie samotny jak człowiek, artysta.

6.

Gotowe tematy- prosta droga do formy malarskiej, bezpośrednie podążanie do celu.

7.

Dekoracja, która jest strukturą; struktura, która jest treścią; treść, która jest zastanowieniem się, zatrzymaniem, żeby współbrzmieć z życiem.

8.

Prowokowanie tematem. Wielu ludzi pyta: „Dlaczego zwierzęta?” Odpowiadam „Dlaczego nie”.

9.

Przypominanie o zwierzętach. Nauka płynąca z życia obok nich. Czystość duchowa zwierzęcia.

10

Pradawny temat w nowoczesnej formie malarskiej.

11.

Zbieżność między nosorożcem a malarstwem. Nosorożec- stare, pradawne zwierzę. Malarstwo- stara forma sztuki w świecie komputerów i techniki XXI wieku.

12.

Bezszelestność.

Nosorożec jest równie bezszelestny (gdy biegnie) jak motyle, które wirują w rozgrzanym powietrzu. Nosorożec jest bezszelestny jak malarstwo.

13

„Estetyka jest tym dla artystów, czym ornitologia dla ptaka.”

Barnett Newman

Ryszard Grzyb